آه ای دهمین ذکر مجیبّ الدعواتم                                  مضطرم و بگذار که حاجت بنویسم

تو ضامن شیر و پدرت ضامن آهوست                                حق دل من نیست که حسرت بنویسم

حالا که تویی راه رسیدن به خداوند                                                 من قافیه را نیز هدایت بنویسم

 
شهادت دهمین هادی صراط المستقیم حضرت امام علی النقی (ع) را به پیشگاه مقدس امام زمان (عج) و همه شیعیان جهان تسلیت عرض می نمایم.

«مداحی حاج میثم مطیعی شهادت حضرت امام هادی علیه السلام»

«ضمنا زندگینامه امام هادی (ع) در قسمت ادامه مطلب موجود می باشد»

می گویم از کنار زیارت نرفته ها

بالا گرفته کار زیارت نرفته ها

اشک و نگاه حسرت و تصویر کربلا

این است روزگار زیارت نرفته ها

بقیه مطالب در ادامه مطلب...

پیام تبریک تولد امام رضا علیه السلام

veladat imam reza

•

•

•

ذکر است تکلم کبوترهایت

قربان تبسم کبوترهایت

ای کاش جوی نوک زده می‌بودم من

در کاسه گندم کبوترهایت

میلاد امام رضا علیه السلام مبارک باد

•

•

•

پیام تبریک تولد امام رضا علیه السلام

veladat imam reza

•

•

•

برسر ایوان طلا نوشته با خط خدا

جدا ز نار و دوزخ است هرکه بر این در آمده

مست خوش بوی توام مولانا ابالحسن

خاک در کوی توام مولانا ابالحسن

میلاد امام رضا علیه السلام مبارک باد

•

•

•

پیام تبریک تولد امام رضا علیه السلام

veladat imam reza

•

•

•

شب است و منادى ندا مى کند

مریدان حق را صدا مى کند

که امشب در رحمت خویش را

خدا بر رخ خلق وا مى کند

میلاد امام رضا علیه السلام مبارک باد

•

•

•

پیام تبریک تولد امام رضا علیه السلام

بسم رب المهدی(عج)...
ای حجت یزدان و ای امیر دوران !
ای موعود انبیاء و منجی انسان ها !
ای ذخیره خدا در زمین !
السلام علیک یا ابا صالح المهدی(عج). . .

ادامــــــه مطلب...

خدایا ! عقیده ی مرا از دست عقده ام مصون بدار.

خدایا ! به من قدرت تحمل عقیده ی مخالف ارزانی کن

خدایا! رشد عقلی و عملی ، مرا از فضیلت ِ تعصب ، احساس و اشراق محروم نسازد

خدایا ! مرا همواره آگاه و هوشیار دار ، تا پیش از شناخت ِ درست و کامل کسی یا فکری مثبت یا منفی قضاوت نکنم.

خدایا ! جهل آمیخته با خود خواهی و حسد ، مرا رایگان ابزار قتاله ی دشمن ، برای حمله به دوست نسازد.

خدایا ! شهرت ،منی را که می خواهم باشم ، قربانی منی که می خواهند باشم نکند

خدایا ! در روح من اختلاف در انسانیت را با اختلاف در فکر و اختلاف در رابطه با هم میامیز ، آنچنان که نتوانم این سه اقنوم

جدا از هم را باز شناسم.

خدایا ! مرا به خاطر حسد ، کینه و غرض ، عمله ی آماتور ظلمه مگردان.

خدایا ! خود خواهی را چنان در من بکش که خود خواهی دیگران را احساس نکنم و از آن در رنج نباشم

خدایا ! مرا در ایمان اطاعت مطلق بخش تا در جهان عصیان مطلق باشم

خدایا ! به من تقوای ستیز بیاموز تا در انبوه مسئولیت نلغزم و از تقوای ستیز مصونم دار تا در خلوت عزلت نپوسم

خدایا ! مرا به ابتذال آرامش و خوشبختی مکشان

اضطراب های بزرگ، غم های ارجمند و حیرت های عظیم را به روحم عطا کن

لذت ها را به بندگان حقیرت بخش و درد های عزیز بر جانم ریز.

خدایا! مگذار که آزادی ام اسیر پسند عوام گردد….که دینم در پس وجهه ی دینیم دفن شود…که عوام زدگی مرا مقلد تقلید کنندگانم سازد..که آنچه را حق می دانم بخاطر اینکه بد می دانند کتمان کنم

خدایا ! به من توفیق تلاش در شکست..صبر در نومیدی..رفتن بی همراه..جهاد بی سلاح..کار بی پاداش..فداکاری در سکوت..دین بی دنیا..خوبی بی نمود…دین بی دنیا…عظمت بی نام… خدمت بی نان..ایمان بی ریا…خوبی بی نمود…گستاخی بی خامی…مناعت بی غرور..عشق بی هوس ..تنهایی در انبوه جمعیت…ودوست داشتن بی آنکه دوست بداند…روزی کن

خدایا ! آتش مقدس شک را آن چنان در من بیفروز

تا همه یقین هایی را که در من نقش کرده اند بسوزد

وآنگاه از پس توده ی این خاکستر

لبخند مهراوه بر لبهای صبح یقینی

شسته از هر غبار طلوع کند

خدایا! مرا از چهار زندان بزرگ انسان :«طبیعت»، «تاریخ» ،«جامعه » و«خویشتن» رها کن ، تا آنچنان که تو ای آفریدگار من ، مرا آفریدی ، خود آفرید گار خود باشم، نه که چون حیوان خود را با محیط که محیط را با خود تطبیق دهم.

خدایا ! به من زیستنی عطا کن که در لحظه مرگ بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است حسرت نخورم ومردنی عطا کن که بر بیهودگیش سوگوار نباشم.

     يا حضرت معصومه (س)

سائل لطف نوشتند بني آدم را

سر ِ اين سفره نشاندند همه عالم را

صبح فردا عجبي نيست اگر بنشانند

يك طرف آسيه و يك طرفت مريم را

حس ِ معراج نشينيِ من اين است فقط

گوشه اي از حرمت پهن كنم بالم را

در ضريحت شرف آدميت ريخته اند

پس محال است كه آدم نكند آدم را

 همه بالفعل مسيح اند اگر پخش كنند

نفس ِ دختر موسايِ مسيحا دم را

مثل يك عرش براي تو حرم ساخته اند

كاش ميشد حرم حضرت زهرا هم را

با گدايي حرم فخر به دنيا داريم

هرچه داريم از اين دختر موسي داريم

یا رب گناه جمله جهان را به ما ببخش

ما را سپس به رحمت بی منتها ببخش

هر چند ما نه ایم سزاوار رحمتت

ما را بدانچه نیست سزاوار ما ببخش . . .

با خدا دعوا کردم باهم قهر کردیم فکر کردم دیگه دوسم نداره

رفتم تو رختخواب چند قطره اشک ریختم و خوابم برد

صبح که بیدار شدم مامانم گفت نمیدونی از دیشب تا صبح چه بارونی میومد . . .

خوشا آن بنده با عهد و پیوند / که دارد بازگشتی با خداوند

به کام خویش اگر چندی رود راه / چو باز آید نیاز آرد به درگاه . . .

.خداوندا

مرا غرض ز نماز آن بود که پنهانی

حدیث درد فراق تو با تو بگذارم

وگرنه این چه نمازی بود که من باتو

نشسته روی به محراب و دل به بازارم . . . ؟

اَیا امـام زمـان گـل نـوایـه گلموشم

           غمِ فراقون یوروب آه و وایه گلموشم

نو گلِ  فاطمه گل  هایاندا قالموسان

شیعه لردن قـرار و توانی آلموسان

« مهدیا مهدیا گل عزیز فاطمه »

.............................................................

فـراق و هجـرانیوه صبریمیز تالاندی گل

         غمونده بو ناله لر گویللره دایاندی گل

یورولموش سیدی ، جانه گلموشوخ اینان

          عزیـز جان علی هارداسان اماندی گل

قلبیللر اوت توتوب  محنتونده یاندی گل

گل آقـا قلبیللر لختـه لختـه قاندی گل

« مهدیا مهدیا گل عزیز فاطمه »

.............................................................

       نقـدری غـم تیـرینی   سینمـه تـاخیم آقا

      نقدری گوزیاشی   تک دیده دن آخیم آقا

       گلوبدی تنگه اورک  سینه لر داریخیدی گل

     نقـد فـراقـونده مـن  یولارا بـاخیم آقا

گوز تیکوبدور بوتون یول گودنلرون یولا

گـل گلـن یـولارا.. جـانیمیـز فـدا اولا

« مهدیا مهدیا گل عزیز فاطمه »

دلم گرم خداوندیست که با دستان من ، گندم برای یاکریم خانه میریزد

چه بخشنده خدای عاشقی دارم که میخواند مرا با آنکه میداند گنهکارم

دلم گرم است ، میدانم بدون لطف او تنهای تنهایم برایت من ، خدا را آرزو دارم . . .

مواقع شادی ، ستایش “خدا”

مواقع سخت ، یافتن “خدا”

مواقع آرام ، پرستش “خدا”

مواقع دردناک ، اعتماد به “خدا”

و در تمامی مواقع تشکر از ” خدا ” را فراموش نکن . . .

.

ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ می ﮐﻨﯽ ﺧﺪﺍ ﮐﻨﺎﺭﺕ ﻧﺸﺴﺘﻪ

ﻭ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﺶ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ . . .

عید فطر، روز چیدن میوه های شاداب استجابت مبارک باد

********************

استشمام عطر خوش بوی عید فطر از پنجره ملکوتی رمضان گوارای وجود پاکتان

و صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت...

********************

وقتی یادم میاد خیلی ها بودن که پارسال آخرین ماه رمضونشون رو تجربه کردن، دلم میگیره.... آخه شاید این بار نوبت من باشه که آخرین مهمونی ماه رمضون رو تجربه کنم...

********************

خدایا به ما توفیق ده تا از کسانی باشیم که حاصل دسترنج یکماه ی خود را در رمضان، از این به بعد هم حفظ کنیم.(آمین)

-----------------------------------------------------------------

و چقدر سخت است که این عزیزترین عید را بدون آن عزیزترین غایب از نظر بگذرانیم .... اللهم عجل لولیک الفرج

********************

با پایان یافتن ماه رمضان، درهای رحمت خداوند بسته می شوند، مواظب باش لای در گیر نکنی!

********************

عید فطر مبارک. الان جلوی آینه بودم ماهو دیدم.

********************

کجایی؟؟ همه دارن رو پشت بوم دنبالت میگردن

آخه ماه من میخوان ببینن فراد عیده یا نه

----------------------------------------------------------------------------

می تونی چشماتو ببندی و منو تو ذهنت تصور کنی؟

...تونستی؟...

********************

به شما تبریک می گم! شما ماه رو دیدید! عید سعید فطر مبارک.

********************

حلول ماه شوال و عید سعید فطر مبارک باد!

********************

این عید فرخنده را به همگی شما عاشقان و دلدادگان صیام تبریک و تهنیت عرض می نمایم.

--------------------------------------------------------

همیشه وقتی مهمونی ها تموم میشه، حس غریبی دارم...

چه برسه به این دفعه که مهمونی خدا داره تموم میشه...

خدایا خیلی سعی کردم قدر این مهمونی رو بدونم ولی بازم احساس می کنم نتونستم...

یعنی سال بعد هم ما رو دعوت می کنی؟

********************

کم کم غروب ماه خدا دیده می شود

صد حیف ازین بساط که برچیده می شود

در این بهار رحمت و غفران و مغفرت

خوشبخت آنکسی ست که بخشیده می شود

عید شما مبارک

********************

خداحافظ ای ماه غفران و رحمت

خداحافظ ای ماه عشق و عبادت

خداحافظ ای ماه نزدیکی بر آرزوها

خداحافظ ای ماه مهمانی حق تعالی

خداحافظ ای دوریت سخت و جانکاه

خداحافظ ای بهترین ماه الله

********************

خدایا! خروج از ماه مبارک را برای ما مقارن با خروج از تمامی گناهان قرار بده.. آمین .

---------------------------------------------------

حلول ماه عید و شادی مسلمین است.

پایان ماه روزه، برای صائمین است

نشاط و افتخار و شادی و سربلندی

از محک الهی برای مؤمنین است

********************

عید سعید فطر و پایان ماه صیام

بخواهیم از خدای ذو الجلال و الکرام

که تا سال آینده، صفا و پاکی دل

حفظ بشه و نباشیم از انسانهای غافل

********************

کم کم غروب ماه خدا دیده می شود .......... صد حیف از این بساط که برچیده می شود

********************

در این بهار رحمت و غفران و مغفرت .......... خوشبخت آن کسی ست که بخشیده می شود

********************

رمضان آمد و روان بگذشت .......... بود ماهی به یک زمان بگذشت

********************

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو ؛ یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو .... آیا چیزی قابل درو در این رمضان کاشته ایم؟

********************

من کنون روز جاوید گرفتم ز جهان ؛ گر شما در هوس عید بقایید همه .

********************

بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد ؛ هلال ماه به دور قدح اشارت کرد .

*********

ثواب روزه و حج قبول ، آن کسی برد ؛ که خاک میکده عشق را زیارت کرد .

********************

شهر صیام رفت و توبه نمودم ولی چه باک ؛ با رؤیت هلال روی تو افطار می کنم.

********************

چه زود رفت این رمضان عمر ما ...... پس ، بر لب جوی نشین و گذر عمر بین .

********************

عید فطر مبارک. الان جلوی آینه بودم ماهو دیدم

*******************

حلول ماه شوال و عید سعید فطر مبارک باد!

این عید فرخنده را به همگی شما عاشقان و دلدادگان صیام تبریک و تهنیت عرض می نمایم.

********************

به دلیل استقبال بی نظیر شما روزه داران عزیز, عید فطر به تعویق افتاده و ماه رمضان تا یک ماه دیگر تمدید گردید!

حضرت امیر (ع) می‏فرمایند:

«کمترین پاداش روزه ‏داران آن است که در آخرین روز ماه

مبارک رمضان فرشته‏ ای آنان را ندا می‏دهد و می‏گوید:

مژده باد بر شما ای بندگان خدا، که خداوند گناهان گذشته

شما را بخشود. پس مواظب باشید که از این پس چه می‏کنید»

.......................

وداع امام سجاد (ع) با این ماه:
السلام علیک یا شهر الله الاکبر و یا عید اولیائه

السلام علیک یا اکبر مصحوب من الاوقات . . .

.............

رمضان مى رود و مى بَرد از کف ما / آن که سى روز صفا یافت از او محفل ما

رمضان رفت و دریغا که به امضا نرسد / طاعتِ ناقصِ ما، روزه ناقابل ما . . .

..............

آمدیم از سفر دور و دراز رمضان / پی نبردیم به زیبایی راز رمضان

هر چه جان بود سپردیم به آواز خدا / هر چه دل بود شکستیم به ساز رمضان . . .

...........

رمضان گذشت از من چه کنم که بینوایم / دل من ز حبّ دنیا نگذشت ای خدایم

تبعات هر گناهم شده بود سدّ راهم / تو به من عطا نمودی که نباشد ادعایم . . .

..........

صبح با باده شعبان و رجب آمده بود / آن که دیروز مرا داد جواز رمضان

شام آخر شد و با گریه نشستم به وداع / خواب دیدم نرسیدم به نماز رمضان . . .

..........

کم کم غروب ماه خدا نزدیک می شود / صد حیف از این بساط که برچیده می شود

در این بهار رحمت و غفران و مغفرت / خوشبخت آنکسی است که بخشیده می شود . . .

.........

ماه خدا که ماه رفیع الکمال بود
هنگامه زدون زنگ ضلال بود
در هر غروب و هر سحر دیده اشکبار
قلب و دلم به وقت دعا پر جلال بود

..............

چه شبهایی ز دست این گدا رفت
سحرهای پر از عشق و صفا رفت
خداحافظ دعاهای مبارک
بهار رحمت و ذکر خدا رفت

.............

خداحافظ ماه پروردگار الرحمن الراحمین
خداحافظ ماه لحظه های افطار و سحر
خداحافظ ماه نعمت و رحمت و برکت
خداحافظ ماه شب های نورانی قدر

..............

فرازهایی از دعای وداع امام سجاد (ع) با ماه رمضان:
بدرود ای بزرگترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا
بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها
بدرود ای یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادی
بدرود ای که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم
و هنوز رخت برنبسته از رفتنت اندوهناک

............

عید صیام آمد و ماه صیام رفت
لطف تمام آمد و فیض تمام رفت
شد عید فطر و لطف خدا باز تازه شد
گرد غم گناه ز جان عوام رفت

.................

خداحافظ ای ماه غفران و رحمت
خداحافظ ای ماه عشق و عبادت
خداحافظ ای ماه نزدیکی بر آرزوها
خداحافظ ای ماه مهمانی حق تعالی
خداحافظ ای دوریت سخت و جانکاه
خداحافظ ای بهترین ماه الله

.....................

افسوس که ایام شریف رمضان رفت
سی عید به یک مرتبه از دست جهان رفت
افسوس که سی پاره این ماه مبارک
از دست به یکباره چو اوراق خزان رفت

....................

آمدیم از سفر دور و دراز رمضان
پی نبردیم به زیبایی راز رمضان

 هر چه جان بود سپردیم به آواز خدا
هر چه دل بود شکستیم به ساز رمضان

سر به آیینه «الغوث» زدم در شب قدر
آب شد زمزمه راز و نیاز رمضان

دیدم این «قدر» همان آینه «خلّصنا»ست
دیدم آیینه‌ام از سوز و گداز رمضان

بیش از این ناز نخواهیم کشید از دنیا
بعد از این دست من و دامن ناز رمضان

نکند چشم ببندم به سحرهای سلوک
نکند بسته شود دیده باز رمضان

 صبح با باده شعبان و رجب آمده بود
آن که دیروز مرا داد جواز رمضان

شام آخر شد و با گریه نشستم به وداع
خواب دیدم نرسیدم به نماز رمضان

.............

خداحافظ ماه پروردگار الرحمن الراحمین
خداحافظ ماه لحظه های افطار و سحر
خداحافظ ماه نعمت و رحمت و برکت
خداحافظ ماه شب های نورانی قدر

...........

افسوس که ایام شریف رمضان رفت
سی عید به یک مرتبه از دست جهان رفت
افسوس که سی پاره این ماه مبارک
از دست به یکباره چو اوراق خزان رفت
ماه رمضان حافظ این گله بد از گرگ
فریاد که زود از سر این گله شبان رفت
شد زیر و زبر چون صف مژگان صف طاعت
شیرازه جمعیت بیداردلان رفت
بی قدری ما چون نشود فاش به عالم
ماهی که شب قدر در او بود نهان رفت
تا آتش جوع رمضان چهره بر افروخت
از نامه اعمال سیاهی چو دخان رفت
با قامت چون تیر در این معرکه آمد
از بار گنه با قد مانند کمان رفت
برداشت ز دوش همه کس بار گنه را
چون باد سبک آمد و چون کوه گران رفت
چو اشک غیوران ز سراپرده مژگان
دیرآمد و زود از نظر آن جان جهان رفت
از رفتن یوسف نرود بر دل یعقوب
آنها که به صائب ز وداع رمضان رفت

..................................................................................

از فلسطـیــــــــــن رســــــــد این زمـــــــــان این نــــــــــدا

صحنه ی کربلا گشته اینجا به پا

شمر ، اولمرت دون، بوش ،باشد یزید

هر زمان میزند بانگ هل من مزید

می کشد مرد و زن ،کودک و پیرمرد

کارها می کند، شمر ملعون نکرد

گرچه اصغر شهید گشت در کربلا

مادرش در امان، ماند در خیمه ها

گرچه زین العباد بود در کربلا

چون  که بیمار بود، رست از آن بلا

این زمان میکشد جمله را خصم دون

ای خدایا نما ،قدرتش سرنگون

ای خدایا رسان مهدی فاطمه

آن که دشمن از او، هست در واهمه

تا که احیا کند دین جدش حسین

ای خدای حسین ،حقّ خون حسین

------------------------------------------------------------------------------------

 وفات حضرت خدیجه س  بر تمام شیعیان تسلیت

شب است و بغض سکوت و صدای گریه آب
شکسته قلب رسول و ندارد امشب خواب
کنار بستر مرگ یگانه امّیدش
گرفته زمزمه،یا رب خدیجه را دریاب
*
همانکه هستی خود را به هستیَم بخشید
همانکه سوخت به پای منادی توحید
همانکه گرمی پشت رسالت من بود
و می تپید برای نبوت خورشید
*
در آن زمان که شب سرد کفر جولان داشت
زبان زخم عدو،تیغ تیز و بران داشت
خدیجه مرهم دلگرمی رهَم میشد
به آفتاب وجودم همیشه ایمان داشت
*
همانکه درک مقامش مقام می­آرد
و جبرئیل برایش سلام می­آرد
همان سرشت زلال و مطهری که خدا
ز نسل پاک و شریفش امام می­آرد
*
مقام و منزلتش را کسی چه می­داند
شریک امر رسالت همیشه می­ماند
قد خمیده و موی سفید او امشب
هزار روضه برای رسول می­خواند
*
برای مادر ایمان سزاست گریه کنیم
و با سرشک امامان سزاست گریه کنیم
برای آنکه ز من هم غریب تر گردید
شبیه شام غریبان سزاست گریه کنیم
*
قنوت امشب زهرا فقط شده مادر
به روی سینه مادر نهاده سر ،کوثر
الهی مادر یاسم غریب می­میرد
غریب بود و غریبانه جان دهد آخر
*
خدیجه گریه نکن این همه از این غم­ها
که گریه ها بنماید به جای تو زهرا
برای فاطمه امشب نماز صبر بخوان
ببوس سینه او را ببوس دستش را
*
اگر تو بودی،یاس تو غنچه وا می­کرد
بجای تکیه بر آن در ،تو را عصا می­کرد
اگر خدیجه تو بودی،به پشت در زهرا
بجای فضه در آنجا تو را صدا میکرد
*
خسوف بر رخ ماهش نمی­نشست ای کاش
و گوشواره ز گوشش نمی­گسست ای کاش
میان آن همه نامحرم و به پیش علی
کسی ز فاطمه پهلو نمی­شکست ای کاش
*
اگر کفن تو نداری عبای من به تنت
ولی چه چاره کنم بر حسین بی کفنت
می­آوری تو به مقتل خدیجه،زهرا را
چه میکنی تو در آن لحظه های آمدنت]

           كارت پوستال

                    ولادت حضرت

                                علي اكبر روز جوان

      غنچه ی لیلا شکوفا           شد به گلزار حسینی

             می زند لبخند شادی          گل به بستان ولایت

حیدر ثانی بیامد            یا نبی رخ می نماید

اکبر زیبای لیلا              پرده از چهره گشاید

              روی او روی محمد                 بوی او بوی محمد

            خلق او خلق عظیم و            خوی او خوی محمد

لاله لیلا علی جان         مقدمت بادا مبارک

وسف طاها علی جان       مقدمت بادا مبارک

شد شکوفا غنچه ای در گلستان بتول ۲

او بود در خلق و خوی اشبه الناس رسول ۲

                ایکه باروی چو ماهت       دلربای عالمینی

                   بانگاهی عاشقانه       قبله جان حسینی

یوسف آل عبائی       قبله دلهای مائی

ای علی دوم عشق   حیدر کرببلائی

                ماه کنعان حسین     ای علی اکبر توئی ۲

               سرو بستان حسین   ای علی اکبر توئی ۲

ای گل باغ حسینی             درگلستان تو خارم

در دو عالم ای علی جان          جز تومن دلبر ندارم

                      می زند آتش بجانم        ای علی اکبر غم تو

                    عالمی بادا فدای           عمر کوتاه و کم تو

پیغمبرانه بود ظهوری که داشتی

خورشید بود جلوه طوری که داشتی

شب زنده دار بودی و ذوب خدا شدی

در بندگی گذشت حضوری که داشتی

هر شب نصیب سفره شهرمدینه شد

در کنج خانه نان تنوری که داشتی

ای سر به زیر از همگان سر بلند تر

تسکین عمه بود غروری که داشتی

خلقاً و منطقاً همه شکل رسول بود

در کوچه های شهر، عبوری که داشتی

این آفتاب تو ست که خورشیدمان شده

یا که پیمبر است دوباره جوان شده

چشمان تو همین که نهان می شود علی

عمه برای تو نگران می شود علی

دنیای ما اگر به جمال تو رو کند

هر روز سال، روز جوان می شود علی

بی اختیار یاد صدای تو می کنم

هرلحظه ای که وقت اذان می شود علی

روزی سه بار پشت بلندای مأذنه

آقایی تو اشهد ما می شود علی

ما کیستیم تازه مسلمان حنجرت

الله اکبر از تو از الله اکبرت

باید برای طور کلیمی درست کرد

یک گوشه ای نشست و گلیمی درست کرد

باید در ازدحام گدا و کمی جا

جائی برای مرد کریمی درست کرد

باید قسم به نور دو عین حسین داد

تا از خدا، خدای رحیمی درست کرد

مجنون شهر بودم و لیلا نداشتم   

اکبر اگر نبود من آقا نداشتم

یک فرصتی کنار بزن این نقاب را

بیچاره کن به صبحدم آفتاب را

امشب خودی نشان بده تا سجده ات کنم

از من مگیر فرصت این انتخاب را

نور جبین نیمه شب در تهجدٌت

در هم شکست کوکبه ی ماهتاب را

آباد باد خانه ات ای زلف پر گره

من از تو دارم این دل خانه خراب را

دستار را ببند و کنارم قدم بزن

شاید کمی نظاره کنم بوتراب را

**

هنگام روبرو  شدن کارزار شد

کار تمام لشکریان با تو زار شد

وقتی رکاب رزم تو آماده می شود

باید برای مقدم تو خاکسار شد

نامت علی، شأن تو شمشیر ساده نیست

باید برای هیبت تو ذوالفقار شد

حیدر شدی و ضجه لشکر بلند شد

این چه مصیبتی است که کوفه دچار شد

از میمنه گرفته تا پشت میسره

یک لشکری قدم به قدم تار و مار شد

فرزند لافتی که به جز این نمی شود

شاگرد مجتبی که به جز این نمی شود

ای آفتاب روشن شبهای کربلا

پیغمبر دوباره صحرای کربلا

ای از تمام آدمیان برگزیده تر

نوح و خلیل و آدم و موسای کربلا

یک کاروان به عشق نگاهت اسیر شد

گیسو کمند خوش قد و بالای کربلا

آب فرات و علقمه و گنبد حسین

یا تل زینبیه و هر جای کربلا

هر چند دیدنی است ولی دیدنی تر است

پایین پای مرقد آقای کربلا

نزدیک تر به مرقد آقاست جای تو

پایین پایی و همه پایین پای تو

حالا که می روی جگرم را نگاه کن

این چشمان محتضرم را نگاه کن

در این لباس ها چقدر دیدنی شدی

زینب بیا بیا پسرم را نگاه کن

من پیر و تو جوان کمی آهسته تر برو

افتادگی بال و پرم را نگاه کن

باور نمی کنی که علی پیر تر شدم

پیشم بیا و موی سرم را نگاه کن

اصلا بیا بجای تمنّا جرعه ای

شرمندگی چشم ترم را نگاه کن

بعد ار تو فصل، فصل دلم بی قرار شد

بعد از تو خاک بر سر این روزگار شد

علی اکبر لطیفیان

*******************

بفرما 

هر جا سخن از خاک دری هست، سری هست

هر جا تب عشق است، دل در به دری هست 

دیروز گدایان همه دنبال تو بودند

هر جا که شلوغ است یقینا خبری هست

اجداد من از دیر زمان عاشق عشقند

دیدید که در طینت ما هم هنری هست

بازار مرا با قدمت گرم نکردی

یک چند غلامی که بیایی ببری هست

در غیبت شه روی به شهزاده می آرند

صد شکر که در خانه آقا پسری هست 

هر جا قد وبالای رشیدی است، یقینا

دنبال سرش نیم نگاه پدری هست

یا حضرت ارباب،دمت گرم و دلت شاد

یا حضرت ارباب کرم،خانه ات آباد

داریم همه محضر تو عرض سلامی

تو شاهی و ما نیز هر آنچه تو بنامی

تا خانه ی آباد شما بنده پذیر است

نامرد ترینم نکنم میل غلامی

ای قامت قد قامت تو عین قیامت

قربان قدت صد قد و بالای گرامی

تشخیص تو سخت است علی یا که رسولی

پس لطف بفرما وبفرما که کدامی؟

تو مفترض الطاعه ترین واجب مایی

هر چند امامت نکنی، باز امامی

هر کس که هوای پدری داشته باشد

خوب است که همچین پسری داشته باشد

انگار رسول است، نمایی که تو داری

انگار بتول است ،صدایی که تو داری

بد نیست که هر روز عقیقه بنمایی

با این قد انگشت نمایی که تو داری

باید که برای تو کرم خانه بسازند

از بس که زیاد است گدایی که تو داری

از شش جهت کعبه دل لطف تو جاری است

از سفره ی پر جود و سخایی که تو داری

تو آنقدر از خویشتن خویش گذشتی

که منتظر توست، خدایی که تو داری

کاری نکن ای دوست مرا از تو بگیرند

بگذار که عشاق به پای تو بمیرند

ای سیر کمالات همه تا سر کویت

ای آب فرات لب من آب وضویت

ابن الحسنت گفته حسین بس که کریمی

مانند حسن جود بود عادت و خویت

عالم همه حیران ابوالفضل و حسینند

ماتند ابوالفضل و حسین از گل رویت

پایین قدمهای حسین جای کمی نیست

جا دارد اگر غبطه خورد بر تو عمویت

اینقدر مزن آب به سرخی لب خود

حیف است که پیچیده شود اینهمه بویت

حیف از تو مرا عبد و غلام تو بدانند

باید که مرا عبد غلامان تو خوانند

ای زاده ی زهرا جگرت میرود از دست

امروز که دارد پسرت می رود از دست

ای کاش که بالای سرش زود بیایی

گر دیر بیایی ثمرت می رود از دست

بد نیست بدانی ؛اگر از خیمه می آیی

با دیدن اکبر کمرت میرود از دست

افتادنت از زین پدرت را به زمین زد

برخیز و گرنه پدرت می رود از دست

برخیز که عمه نبرد دست به معجر

بر خیز به جان من و این عمه ات، اکبر

علی اکبر لطیفیان

*******************

عشقت میان سینه ی‌ من پا گرفته

شکر خدا که چشم تو ما را گرفته

دریاب دلها را تو با گوشه نگاهی

حالا که کار عاشقی بالا گرفته

عمریست آقا جان دلم از دست رفته

پائین پای مرقدت مأوا گرفته

گیسو کمند خوش قد و بالای ارباب

شش گوشه هم با نور تو معنا گرفته

از کودکی آواره ی کوی تو هستم

دست دلم را حضرت زهرا گرفته

مانند جدت رحمتٌ للعالمینی

حیف است دست خالی ما را نبینی

زلف تو را موج پریشان می شناسد

چشم تو را آیات باران می شناسد

عطر تو و پیراهنت را یوسف شهر

کوچه به کوچه صبح کنعان می شناسد

اعجاز چشمان تو را آیه به آیه

آری دل تازه مسلمان می شناسد

آقا کرامات نگاه روشنت را

خورشید در هر صبحگاهان می شناسد

خشم و خروش و هیبتت را بین میدان

هوهوی رعد و برق طوفان می شناسد

خورشید از شرم نگاهت رو گرفته

در ساحل نورانیت پهلو گرفته

بالاتر از حد تصور ها کمالت

دل می برد از اهل این عالم خیالت

صبح ازل چشمان مبهوت ملائک

بودند شیدای تماشای جمالت

می جوشد از خاک قدمهای تو زمزم

کوثر شراب خانگیّ لا یزالت

کی می شود با بالهای این چنینی

پرواز تا اوج شکوه بی مثالت

آنجا که بال جبرئیل آتش گرفته

بام نخست پر کشیدنهای بالت

خُلقاً و خَلقاً ، منطقاً عین رسولی

دیگر چه گویم از تو و خوی و خصالت

وقتی که تکبیرت طنین انداز می شد

می گفت لیلا مادرت : شیرم حلالت

می ریزد از عطر نگاهت یاس آقا

تنها تویی هم شانه با عباس آقا

هر صبح بر لب نغمه ی تکبیر داری

تو آفتابی ، صبح عالمگیر داری

با حلقه های گیسوی پر پیچ و تابت

صد کاروان دل در تب زنجیر داری

از لهجه ات عطر خدا می بارد آقا

هر گاه بر لب نغمه ی تکبیر داری

از میمنه تا میسره می پاشد از هم

وقتی که در دستان خود شمشیر داری

باید برایت ذوالفقاری دست و پا کرد

حیدر شدی و هیبتی چون شیر داری

از هیبت چشم تو دشمن می گریزد

پلکی بزن تا عالمی بر هم بریزد

حالا که خاکم را سرشته دستهایت

بگذار تا باشم همیشه خاک پایت

بال و پری می خواهم امشب از تو آقا

تا که تمام عمر باشم در هوایت

آه ای اذان گوی سحر گاه مدینه

یاد نبی را زنده می سازد صدایت

ای کاش چشمانم تبرّک می شدند از

گرد و غبار بال خاکیّ عبایت

ای زینت کرب و بلای حضرت عشق

بگذار باشم زائر پائین پایت

عمریست از مهر تو در دل توشه دارم

شوق طواف مرقد شش گوشه دارم

صفا و مروه کجا و حـــــریم یوسف زهرا
صفاست در حرم با صفای حضرت هادی

ز دست رفته شکیبم خـدا کند که نصیبم
شود زیارت صحن و سرای حضرت هادی

ای ولی امر حق، ای عزیز مصطفی
در ره دین خدا کشته ی زهـــــر جفا

طرز شهادت امام هادي سلام الله عليه

يا زهرا(س)

تا آن زمان که گردش این روزگار هست

تا آن زمان که روز وشبی برقرار هست

کم یا زیاد بسته به میزان لطف حق

پای پیاده عشق به هر دل سوار هست

وقتی گدا شدن به در دوست عاشقیست

پس درتمام عمر به هر لحظه کار هست

ما ظاهرا اگر چه خدارا ندیده ایم

اما یقین که جلوه ي آیینه دار هست

یک گل رسید ومعنی ضرب المثل شکست

یک یاس آمده که همیشه بهار هست

یک برگ یاس با همه عالم برابر است

معنی یاس یک کلمه هست ومادر است

هرکس که مادر است دو عالم برای اوست

بام بهشت نقطه ي پایین پای اوست

مادر شدن برای دو عالم شرافتی است

بردختری که گفته پدر هم فدای اوست

اوقبل خلقت آمده قبل از همه رود

سوی بهشت باغ گلی که سرای اوست

شرط وشروط خلقت دنیاست فاطمه

این میل باطنی عمیق خدای اوست

آمد کسی که بین قنوت شبانه اش

همواره اسم یک یک همسایه های اوست

تصویر خالصانه ي ذکر ودعاست او

همسایه ي همیشه ي قرب خداست او

زهرا فقط برای خودش آرزو نکرد

شرح خودش برای کسی مو به مو نکرد

چون پیرمرد کور زمینی زیاد بود

خود را برای مردم این خاک رو نکرد

حتی انار را به بهانه طلب نمود

او جز هدایت همگان جستجو نکرد

او دختر پیمبر و یک مملکت مقام

اما به غیر ساده مداری که خو نکرد

یکبار هم نشد که علی شرمگین شود

از بس زخواهش دل خود گفتگو نکرد

این گفته گفته ولی ا... اعظم است

او مثل اسوه ي حسنه بهر مردم است

وقتی که بود خوبی او بی حساب بود

وقتی که رفت آمدنش در حجاب بود

او یک سری به عالم ما زد و زود رفت

دنیا شد ابر تیره و او آفتاب بود

درک مقام فضه او هم نشد نصیب

درک مقام او که خودش یک سراب بود

ساییده عرش سر به زمین وقت سجده اش

ام العبادت او و علی بوتراب بود

باغ فدک گرفت و به حق خودش رسید

زهرا همیشه اهل حساب و کتاب بود

او از شبی که زندگی اش ساده پا گرفت

انفاق کرد و اهل مسیر ثواب بود

ما  درکمان به این همه معنا نمی رسد

ما  دستمان به رتبه زهرا نمی رسد

او کوثر است و چشمه ي دریاترین خم است

نوراست و نور بخش سپهر است و انجم است

پیدا تر ازهمه شد و بین بزرگی اش

در لابلای ثانیه های زمان گم است

از آب و خاک مهریه ي او جوانه زد

هر دانه ای که بر سر هر خوشه گندم است

مصرف نکرد غیر خودش درمسیر حق

زهرا تمام مرتبه الگوی مردم است

از خود گذشت تا که ولایت علم شود

زهرا بپای دین خدا مثل اهرم است

دین خدا ز همت او جان گرفته است

زن با نگاه فاطمه عنوان  گرفته است

زیباترین نمایش تابان روزگار

زهراست آنکه مانده در اذهان روزگار

یک قطره از عنایت زهرا نمی شود

براین زمین کرامت باران روزگار

این سالها که آمد و رفته است همچنان

زهرا بود بزرگ بزرگان روزگار

یعنی چرا بزرگی زهرا غریب ماند

باید سؤال کرد زدیوان روزگار

 باید سؤال کرد چرا درب خانه سوخت

از منتقم در آخر وپایان روزگار

باید کسی بیاید و غم را دوا کند

بارمز نام فاطمه قرني را بپا کندچ

  شعر مدح حضرت زهرا س

امشب نشسته ام بنویسم ترانه ها

از باغ از بهار من از مادرانه ها

از دست پُر امیدم و تسبیح دانه ها

از این دلی که پر زده از آشیانه ها

شکرش میان این همه سر سروری شدیم

مانند یازده پسرش مادری شدیم

شعر مدح حضرت زهرا (س)

زد آفتاب و تجلی نمود باب والشمس 

پرید مرغک دل با امید تاب والشمس

تمام زُهریتش را خدا به زهرا داد 

شد آسمان و زمین جیره خوار یا و الشمس

میان ظلمت شب نور ربنای نبی

چراغ روشن نیمه شب حرا والشمس

در آن زمان که خدا بر رسول کوثر داد 

عطا نمود مزمل  زمر  ضحی و والشمس

کلاف چادرش از آیه های شب و ولیل...

شکوه عفت بانوی هل عطی و الشمس

به معنی سر سجاده رفتنش باشد 

ستاره وقت نمازش به دامنش باشد

 
منم که سایه نشین و جود مولایم
کنیز خانه غم ؛ خاک پای زهرایم
منم که خانـــه به دوش غــم علی
منم که همقدم محنت ولی هستم
منم که شاهد زخم شکسته ابرویم
انیس گریه به یاس شکسته پهلویم
منم که در همه جا در تب حسن بودم
منم که شاهد خون لب حسن بودم
منم که جلوه حق را به عین می دیدم
خدای را به جمال حسین می دیددم
منم که بوده دلم صبح و شام با زینب
منم میان همه ؛ هم کلام با زینب
منم که سوگ گلستان و باغبان دارم
به سینه زخم غم کربلائیان دارم
منم که ظهر عطش را نمی برم از یاد
چهار لاله بی سر ز من به خاک افتاد
منم که مادر عشق و امید و احساسم
فدای یک سر موی حسین عباسم

متن هاي ادبی میلاد حضرت فاطمه زهرا(س)

فاطمه! ای گلواژه آفرینش!

کجا زبان ما را رسد که وصف تو گوییم و کجا به اندیشه ما آید که ذکرتو آریم، و کجا توان قلم بود که نقش حسن تو نویسد و کدام آینه است که درخشش نور تو را بتاباند.

فاطمه! ای بزرگ بانو!

ای نام تو، جامع کمالاتت که گویای عصمت آتش سوز توست. ای آن که دامنت، رسالت سردار توحید را پرورد. ای آن که مهر رخت، خورشید فروزان مریم و آسیه و خدیجه را فزونتر است؛ چرا که جهان بانوان را تو سروری. ای آن که شهد شهادت سوزانت را ازچشمه صداقت و اخلاص چشیده ای. ای آن که بر گرده گیتی، دوریحانه مصطفی (ص) را مادری، پس نقش آفرین کربلای تویی؛ آری .........

________________________________________________________________________________________

باز شد فصل بهار و آن گل رعنا نيامد

باز صبح ديگر آمد يوسف زهرا نيامد

عاشقان گويند با هم شمع جمع عاشقان كو؟

دوستان پرسند از هم مهدي آمد يا نيامد؟

اين نداي هر گرفتار است در هر بامدادي

 اي خدا امروز هم صبح آمد و مولا نيامد

شيعيان گمگشته اي دارند در شهر مدينه

تا

 كه آن گمگشته را مهدي كند پيدا نيامد

اين ندا از پرچم سرخ حسين آيد همواره

كز جه تنها وارث خونهاي عاشورا نيامد

   (بيا آقا جانم)

نوجوانان پير گرديدند و پيران دسته دسته

آرزو در زير گل بردند و آقا نيامد

    (ديگه كي ميخاي بياي)

نياد اون روزي كه بي يادت شب بشه

نياد اون شبي كه بيخيال باشم يادت نكنم آقا

آقا جانم ،آقاجانم

 السلام عليك يا وارث خون انبيا و رسله و اهل بيت رسول الله

السلام عليك يا بن رسول لله

السلام عليك يا بقية الله في ارضه

آقا من منتظرتم هستم تا بيايي و انتقام سيلي و گوشواره را بگيري

آقا من منتظرتم هستم تا بيايي و انتقام مادرم زهرا را بگيري

آقا من منتظرتم هستم تا بيايي و انتقام سيلي به عمه زينب (س) را بگيري

دعايم كن يا صاحب الزمان

ترسم همه عمر اين است كه تو بيايي من تو خاك باشم آقا

اللهم ان حال بيني و بينه الموت فاخرجني من قبري موتزرا كفني شاهرا سيفي مجردا قناتي

ملبيا دعوت الداعي في الحاضره و البادي

اللهم عجل لوليك الفرج و العافية و النصر و جعلنا من خير انصاره و اعوانه و المستشهدين بين

يديه

برحمتك و رافتك يا ارحم الراحمين

صلوات

يا زهرا(س)

گاهی یک حرف به دریایِ سخن می ارزد

آنچنان که لبِ بلبل به چمن می ارزد

گاهی اوقات میانِ ستم ِ فاصله ها

بردنِ نام ِ محمد به قرن می ارزد

پشتِ هر وصل ِ نِکو در به دری خوابیده

پس به امّید لقا، ترکِ وطن می ارزد

سر ِ سائیده به خاک کفِ پایِ زهراست…

…آن سری را که مَثَل گفته به تن می ارزد

در بهشتی که فقط میوه یِ فصلش سیب است

کیسه برداشتن و پرسه زدن می ارزد

ادامه ي شعر در ادامه ي مطلب.....

ای کاش فدک این همه اسرار نداشت / ای کاش مدینه در و دیوار نداشت

فریاد دل محسن زهرا این بود /  ای کاش در سوخته مسمار نداشت

کاش قلبم به قبرش راه داشت / کاش زهرا هم زیارتگاه داشت

بقيه شعر در ادامه مطلب...

اشعار تركي - گودال

  يا مظلوم

اتحادِ هزار سرنيزه

بدنش را چه نامرتب كرد

كمك بوريا و مردم دِه

پيكر ِ شاه را مرتب كرد

***

ادامه شعر در ادامه مطلب...

فراق امام زمان عج

         يا صاحب الزمان(عج)

چشمم اگر چه خشك ولي مبتلاي توست

اشكي بده كه نذر تو و گريه هايِ توست

قربانِ چشم ِسرخ ِ شما، ميكُشي مرا

باران گرفته است اگر هاي هايِ توست

شكر ِ خدا كه قلبِ مرا كرده اي حرم

شكر ِ خدا كه در دلِ من ردِ پاي توست

ما گريه ميكنيم كه مارا دعا كني

اين روضه ها فداي تو، گرم از دعاي توست

يك اربعين لباس عزا كرده اي به تن

يك اربعين ببين دلِ ما در هوايِ توست

يك اربعين براي شما گريه كرده ام

آقا بيا كه روضه ي ما هم براي توست

          يا زينب كبري (س)

امشب كه كند فخر به شبهاي دگر

آورده فلك اختر زيباي دگر

اين زينب كبري است؟به دامان علي

يا ختم رسل گرفته زهراي دگر

*******

ادامه شعر در ادامه مطلب...

ميلاد حضرت زينب س

   يازينب كبري(س)

وقت نزول رحمت حق از سحاب شد

یعنی که جام دیده ی ما پُر شراب شد

مستی ما به رتبه ی اعلی رسیده است

آنگونه که دل همه ی ما خراب شد